دو روز است که وقت کوتاهی را می گذارم و لیست کتابهایم را در دفترم می نویسم.البته کاش فقط شامل کتابهای کاغذی من بود. با

یک روز که همسرم در یک مغازه کار داشت .من به همراه او رفتم ولی توی ماشین نشسته بودم و حدود ۴۵ دقیقه ای که

وقتی لیست برنامه های روزانه اردیبهشت سال پیش خودم را دیدم، از چیدن این همه کار در یک روز حیرت کردم. حدود ده فعالیت برای

دیشب ترس عجیبی بر من حاکم شد.البته ترس شاخ و دم داری نبود.فقط دوباره به خودم و تمام خاطره هایی که مانع من می شدند

جایی مهمان بودم.صحبت می کردیم.چون من همیشه احساسم را بروز می دهم،پس پتانسیل این را دارم که دستخوش اذیت اطرافیان قرار بگیرم. البته کمی عجیب

امروز با سردرگمی عجیبی بیدار شدم.حتی خودم نمی دانستم دلیلش چیست؟ روی هیچ کاری نمی توانستم تمرکز کنم.مدام برنامه ام را زیر رو می کردم.