حیاط خانه تا سال قبل بی استفاده بود نه درختی کاشته شده بود و نه باغچه ای ساخته بودند.من وقتی دیدم که اهل خانه فرصت زیبایی را از خود گرفته اند از همسرم خواستم که حیاط را به باغچه تبدیل کند. امسال حیاط قشنگ ترین سرسبزی خودش را در عمرش دید، از آفتابگردان های عاشق تا فلفل و توت فرنگی و کدو و بادمجان،و خیارهای تردی که معده را اذیت نمی کرد،از حبوبات نگویم که غوغا به پا کرده بودند.مثل لوبیایی که جک کاشته بود و سر به آسمان کشید،لوبیای باغچه ما هم همین گونه رشد می کرد.
فصل برداشت رسید عالی بود ،چیدیم ،خوردیم و حتی این فراوانی به نزدیکان هم رسید.
حالا این جسم و روح ما ارزان عطا شده،بیایید به جای اینکه بگذاریم ارزان تلف شود،با توسعه دادنش با دریافتن قابلیت هایش به اعلا ترین حد ببریم و رشدش بدهیم.فصل برداشت کیف کنیم از آنچه برای خودمان هزینه ،وقت و ارزش گذاشته ایم.
انگار همیشه آنچه که در دسترس تر است را بی ارزش تر می دانیم ،از بس به ما گفته اند باارزش دست نیافتنی ست و تلاش زیاد میخواهد.خود ما بارزش ترین دارایی ست پس از خودمان شروع کنیم.فصل برداشت نزدیک است.

فروزان فدایی ۹ دی ۹۹