هفته ی کودک ، روز کودک ،این ها بیشتر برای یادآوری هدف های مشترک بشر برای بهتر زندگی کردن است.
آنچه که نامگذاری می شود تلنگری ست بر ما که علاوه بر تبریک آن روز و گرامی داشت هفته یا روز خاص،کمی هم به خودمان نگاه کنیم که تا چه اندازه به حقوق کودکان ، شیوه تربیت شان،مدت زمانی که برای کودکان قرار می دهیم بیاندیشم.
اینکه کودکان ما قرار است چگونه توسعه فردی بهتری داشته باشند و موجودات مستقل وفرهیخته ای شوند و به بالندگی روحی دست پیدا کنندو رشد همراه با موفقیت را تجربه کنند.زیر ساخت هایی اساسی و دقیقی میخواهد که همت جمعی را می طلبد.
بیایید این هفته نگاه کودکمان کنیم که چند درصد  توانسته ایم برایش مفید باشیم و البته چه توانایی در وجود خودمان توسعه داده ایم تا کودک هم از وجود آن توانایی در ما بهره مند شود.

کودکان را پاس بداریم،روز کودک یا هفته کودک تلنگر است برای ما تا با خودمان خلوت کنیم و بیاندیشیم می خواهیم سال دیگر  و سالهای دیگر کودکمان چه میزان توسعه فردی رسیده باشد.و توانایی هایش را چقدر جدی می گیریم.

البته نیم نگاهی هم به کودک درونمان بیاندازیم و زخم هایی که مانده از دوران کودکی التیام دهیم تا بتوانیم برای کودکان محبت و عشق را به ارمغان بیاوریم.

معلم و والدین و شهروندان همه کسانی که با کودکان در ارتباط هستند ، نظری کنید به خود و درونتان و اگر لازم دیدید تجدید نظری کنید در اندیشه هایتان برای رشد و توسعه کودکان،و امید به داشتن آینده ای بهتر را درون کودکان روشن نگه داریم.