دوست من یک نقاش درجه یک است.من با دیدن هنرش واقعا ذوق می کنم،اما خب همانطور که یک زمان من فکر می کردم از نوشتن پولی در نمی آید.او هم فکر می کرد که از نقاشی کردن پولی در نمی آید.

من نمی توانستم تفکرش را تغییر بدهم.یک تراشه نبود که مثلا از جایی که قرار داشت دربیاورم و یک تراشه جدید بگذارم.

پس سعی کردم جور دیگر اقدام کنم.سفارش نقاشی دادم.نقاشی هایش را آبرنگ می کشد. من حیرت می کنم چطور می شود با آبرنگ انقدر زیبا نقاشی کشید.

 

خلاصه سفارشم را ثبت کردم.البته هنوز بدستم نرسیده است.اما من خواستم دوستی ام را اینگونه نشان بدهم.

 

اینکه تنها با حرف باشد که فایده ندارد.گاهی هم عمل کردن قشنگ است.اگر می شود یک قدم برداشت.اما انگیزه بخش باشی خیلی شیرین است.

سفارش من شاید او را پولدار  نکند.اما ذوقی در دلش زنده می کند که به ادامه کار امیدوارش کند.

 

گاهی لازم است دلیل ذوق دوستمان بشویم.گاهی لازم است در این دنیای پر هیاهوی امروزی هوای هم را بیشتر داشته باشیم.

 

البته فرناز پایین تمام پست های من کامنت هایی می گذارد که من با ذوق می خوانم.هر بار کیف می کنم که دنبال می کند.مشوق است.

 

من عاشق نوشتن هستم.فرناز عاشق نقاشی است.اگر ما بتوانیم هنرهای همدیگر را ببینیم و تشویق کنیم حتما درخشش را در قلب هم ایجاد خواهیم کرد.

 

لازم نیست حتما حوزه ات یکی باشد.مهم این است که بتوانی انگیزه بخش باشی.